Ale nie o seksie chciałam pisać po tak długiej przerwie. Przynajmniej nie tylko o seksie:)
Czy jest coś bardziej intymnego niż pieczenie ciasta drożdżowego?
Gra wstępna... kruszenie drożdży, uważne odmierzanie składników. Przesiewanie mąki. Lęk, że się nie uda. Wyrabianie. Kontakt z ciepłym ciastem, brutalne ugniatanie, delikatne rozciąganie, obserwowanie jak... rośnie... niemal w naszych dłoniach. Potem żadnych gwałtownych ruchów, nagłych podmuchów powietrza, trzaskania drzwiami. Trzeba z nim postepować ostrożnie. Jeśli nie popełnimy żadnych błędów, odwdzięczy się.
Rozsmakowujemy się. Wąchamy. Uzależniamy. Chcemy więcej i więcej.
I z tego wszystkiego dziś zrezygnowałam. Zdradziłam ciasto drożdżowe. Z maszyną. I nie żałuję:)
Oto efekt
Casto drożdżowe z maszyny
Po przepis odsyłam do blogu Liski Pracownia Wypieków. Niemal nic nie zmieniałam i wyszło doskonale (jak zwykle, jeśli podążamy za przepisem autroki White Plate).
A jeśli mowa o maszynie, przyznam się do jeszcze jednego romansu z tym urządzeniem - piekę w nim namiętnie chleb. W dodatku, o zgrozo, z gotowej mieszanki chlebowej. Smakuje zdecydowanie lepiej niż te (często zafoliowane) z pobliskiego sklepu. Przepis udoskonalił mój ojciec.
Szybki chleb maszynowy
450 g ciepłej wody
1 łyżeczka cukru
2 łyżeczki soli
1 łyżka oliwy
150 g mąki paryskiej (gotowa mieszanka)
600 g maki wiejskiej (gotowa mieszanka)
Wszystkie składniki wlać/wsypać do rynienki, zamieszać łyżką. Ustawić program - basic i 2,5 LB (waga). Skórka medium (tak wolimy). I już:)
3 komentarze:
Dawno Cię nie było, i proszę jakie pyszności od razu :) aż mi ślinka poleciała:)
pozdrawiam
Cześć,
Na początku pochwalę Cię za bloga, który jest miły dla oka ;)
Twój artykuł oraz zawarty w nim przepis są bardzo ciekawe. Jeśli chodzi o część pierwszą (z maszynami) to moim zdaniem w przyszłości maszyny będą robiły wszystko (albo prawie wszystko) za człowieka. Wystarczy poobserwować otaczający nas świat, zagłębić się w historię oraz poczytać książki Lema. Zarówno Lem jak i wiele filmów S-F przedstawiają przyszłość jako świat ze sztuczną inteligencją, wojskiem bez żołnierzy - ale za to z samolotami i pojazdami bezzałogowymi) i ludźmi, którym usługują roboty.
Kiedyś wszystko opierało się na pracy rak ludzkich, a obecnie w różnych fabrykach za większość prac są odpowiedzialne maszyny. Dawniej samochody, telewizory itp. robili ludzie, a teraz wystarczy absolwent wydziału robotyki, który serwisuje i kontroluje maszyny na hali produkcyjnej. Wszystko zmierza w stronę komputeryzacji ale mnie zastanawia jedno co stanie się z ludźmi? Przecież taki "Robo-świat" nie będzie potrzebował 7 miliardów ludzi, którzy nie będą mieć pracy (już nie mają). Boję się, że to wszystko zmierza w złą stronę :(
Jak fajnie ,ze jesteś :))
Zyczę Ci wesołych, zdrowych i pieknych Świąt Bożego Narodzenia!:)
Pozdrawiam.
Majana
Prześlij komentarz